انسان درزندگی روزمره خود،بیطرفانه به پدیده هانمی نگردودرتلاش است تاجهان رابشناسد؛تفسیرکندودرنهایت؛ جلوه های متفاوت آن رابه پاره یی مفاهیم فکری تبدیل کند.اونمیتواندفقط نظاره گرجهان باشدبلکه درتکاپوی همیشگی است تابرای مفاهیم موجود،مصادیق جدیدی بیافریند.انسان عصرما،درهرنقطه کره زمین بطورنسبی ونسبت به پیشینه تاریخی خود،انسان مدرن محسوب میشود.اگرچه اندیشه های برخی جوامع درعرصه تحولات کنونی پیشتازندوحرف اول رامی زنند،ولی این بدان معنا نیست که سایرجوامع دروضع سنتی خودمانده اند.

آمارهای موجوددرعلوم سیاسی،اقتصاد،جامعه شناسی وسایرحوزه های علوم اجتماعی حاکی ازگسترش بحران اجتماعی عمیقی میان بخشهای مختلف جهان معاصراست.مدرنیسم،پسامدرنیسم وگسترده شدن طرح آن درمطالعات علوم اجتماعی پدیده یی ویژه غرب نیست.امروزه به دشواری میتوان جامعه یی رایافت که به گونه یی تحت تاثیرتحولات نوین ویا جزیی ازاین تحولات؛نباشد.ضرورت نگاهی دوباره به گذشته ونقدسیاستهاواستراتژیهای پیشین،نه تنها درامریکا واروپا؛بلکه درآسیای شرقی،تهران وحتی امریکای لاتین ازعمده ترین مسایل محسوب میشود.البته تاکیدبراین نکته ضروری است که درهریک ازنقاط پیش گفته،گفتمان های متفاوتی دراین باب شکل گرفته است.

تحولات گسترده وروزافزون جهانی سبب شده است چارچوبهاومعیارهای پیشین زیرسوال رفته ودرپاره یی موارد ناکارآمد شناخته شوند.انسان عصرجدیدناگزیراست درپی دیدگاهها،رهیافتهاواتخاذمواضع دیگری دربرابرمسایل زندگی،جامعه وسایرانسانهاباشدوجهان پسامدرن،گوشه یی ازفرایندعمیق وگسترده تحول جاری جهان است.جریان دگرگونی چنان فراگیر،چندبعدی وعمیق است که انسان راواداربه مرورمجددتمامی ملاکهای قدیمی شناخت پدیده های سیاسی،اجتماعی وفرهنگی مینماید.برهمین اساس،بررسی جایگاه ایران درعرصه تحولات جاری جهان،ضرورت انکارناپذیراین مقطع تاریخی است.

تماس ایران وجهان مدرن ازنیمه قرن 19 بانوعی تقلیدصرف وقبول بی چون وچرای وجه غربی زندگی آغازشدوبه سرعت ازمحورمعرفت شناختی خودخارج گردید.مد؛جایگزین عقل مدرن شد.ایرانی مدرن شد؛بدون مدرن اندیشی.لباس مدرنی برتن افکارسنتی خودکردودرنتیجه؛جامعه به شخصیتها ونهادهای سلطه جو پناه برد و اندیشه؛ درحاشیه قرارگرفت.به دنبال شکل گیری انقلاب مشروطه،بایددولتی مدرن بوجودمی آمدولی چنین نشد.ایل بختیاری قدرت رادردست گرفت ودولت؛به اسارت ایل درآمد.چنددهه بعد،بازار که محل مراجعه عموم مردم برای رفع نیازهای معیشتی است همراه باتحول سیاسی-اجتماعی دهه های 1320 و1330 به یکی ازمراکزقدرت تبدیل شدواین یعنی؛ عقیم شدن نوسازی سیاسی درایران ازطریق اسارت آن دردل پایگاه سنتی.

مجموعه مسایل ایران امروز،نتیجه رویدادهای 150 سال اخیراست که ازنزاع پیوسته سنت ومدرنیته ناشی شده است.جامعه ایران،جامعه یی است درحال گذارازسنت به مدرنیسم.یعنی هم گفتمان سنت درآن وجودداردوهم گفتمان مدرنیته.اما گفتمان سنت متناسب باجامعه سنتی است حال آنکه ایران باسقوط قاجاریه،به حسب ظاهرازآن دوران خارج شد.تکیه برگفتمان سنت،سبب ناهماهنگی میان حوزه حکومتی وحوزه های عمومی وخصوصی ودرنتیجه،تشدیدشکاف میان این حوزه ها خواهدشدوتشدیدناهماهنگی؛نتیجه یی جزهرج ومرج اجتماعی دربرندارد. این بحث ادامه دارد.....یاعلی

جنبش مدرنیته زمانی درتفکرجامعه آغازمیشودوشکل میگیردکه جامعه دیگرشیوه های پیشین رابعنوان مدل زندگی روزمره پذیرانمیباشد.به قول رولان بارتز؛مدرن بودن یعنی علم به آنچه دیگرممکن نیست.مدرنیته غربی ثمره یک جریان ویژه است که دووجه عقل رابهم پیوند زد:عقل ابزاری وعقل انتقادی.به بیان دیگر،مدرنیته یعنی آگاهی ازشروع دورانی تازه که درقدرت عقل جلوه گرمیشود.ازحدود200 سال پیش مدرنیته غربی تنهامدل مرجع برای مدرن شده بوده وازرهگذرسلطه اقتصادی،سیاسی وفرهنگی غرب جهانگیرشده است.

این تفکرکه مدرنیسم پدیده یی است زشت وناپسندچون یک الگوی جهانی است؛برداشتی نادرست میباشد.الگوی مدرنیسم ،منطقه یی است ودرهرناحیه متناسب باعوامل متعددازقبیل:فرهنگ،دین،تمدن،تاریخ وویژگیهای علمی آن ناحیه شکل میگیرد.واین یعنی مدرنیسم پدیده یی است جهانی؛باظهوروبروزمنطقه یی.به این ترتیب همانطورکه مدرنیسم امریکایی واروپایی داریم؛مدرنیسم ژاپنی-عربی-ایرانی وحتی افغانی هم وجوددارد.

متفکران پسامدرنیسم،مدرنیته ومتفکران آن رامسوول فجایع کنونی جهان میدانندوهرگونه اعتقادبهاحکام جهانشمول رانفی کرده ومعتقدندعدم پایبندی به این احکام،آزادی ازهمه قیدوبندهارابه ارمغان می آوردودرنتیجه؛امکان بنای زندگی اجتماعی به نحوی که (اکنون) و(اینجا) اقتضا میکندفراهم میشود.جوهره پست مدرنیسم هنوزجایگاه واحدی دردیدگاه اندیشمندان علوم اجتماعی نیافته است.گرچه همه آنان درموردعمق،گستردگی وچندبعدی بودن دگرگونیهای عصرحاضراتفاق نظردارندولی درخصوص سرشت وشاخص دگرگونیها،به نقطه مشترکی نرسیده اند.

گروهی ازجامعه پست مدرن صحبت میکنندودسته یی ازعصرکاپیتالیسم به تاخیرافتاده.گروه سوم به جهانی شدن می اندیشندوچهارمی هابه جامعه علمی اشاره دارند.پنجمین گروه ازجهان پساصنعتی سخن گفته اند.گروه ششم به ترویج مکدونالدیسم پرداخته وبالاخره هفتمی ها؛برتعددگفتمان ها تاکیدمیورزند.پست مدرنیسم رامیتوان براساس مطالعات (رزنو)به دوگروه عمده تقسیم کرد:اول؛بدبینان به جهان معاصروبهبودشرایط ودرمقابل،آنان که دیدی خوش بینانه به قضیه دارند.گروه اول بربحران،پوچی وزوال معناتاکیددارندوگروه دوم ،نگاه امیدوارانه یی به پتانسیل های درونی جهان دارندوآن رابستردگرگونیهای مثبت میدانند.دیدگاه اول هیچ اعتقادی به جنبش اجتماعی نداردودیدگاه دوم برکنش سیاسی برنامه ریزی شده ومرتبط بامسایل اجتماعی وپروژه های محلی تاکیددارد.

اما درایران،همواره تلاش کرده ایم سنت ومدرنیته رابهم گره بزنیم وپیوندی آنهم نه مبتنی برشناخت؛بوجودآوریم.ماتنها نقابی مدرن برچهره زده ایم وعلیرغم ظاهرقضایا،وجدان سنتی ماهنوزمفهوم مدرنیته رادرخود جذب وهضم نکرده است وهرگزشاهدگذارواقعی وعمیق روشنفکران ایرانی ازوجدان سنتی خودنبوده ایم.وقتی میگوییم دیدانسان شرقی نسبت به مسایل هنوز سنتی است؛یعنی انسان شرقی نسبت به تاریخ وظرفیتهای خویش قطعا مدرن است ولی درقیاس بامدرنیته غرب،سنت گراست.

ایران معاصر،خودراباسه فرهنگ روبرومیبیند:ناسیونالیسم ایرانی،اسلام شیعی وغرب مدرن.این تعارض درنهادهای اجتماعی ایران قابل مشاهده است.امروزباوجدانی روبروهستیم که میان سنت ومدرنیته دوپاره شده است.سنتی گرفتارابهام وغیرقابل اجرا،مدرنیته یی نهادی نشده درساختارروانی فرد وجامعه که حضورآن صرفا دراشکال مختلف مدگرایی ودرسطح فنون وصنایع قابل مشاهده است نه درسطح تفکروتعقل اجتماعی.این بحث تمام نشده است........یاعلی 

قابل توجه خودم وشماوهمه:صفحه ی 255 جلد72 بحاردرباب غیبت روایتی است بدین شرح:

«محمدبن فضیل ازقول امام هفتم علیه السلام روایت کرده که به حضرت عرض کردم برادران من درباره ی یکی ازدوستانم چیزهایی میگویندکه من خوش ندارم وچون ازاومیپرسم،انکارمیکنددرحالیکه کسانی که به من خبرداده اندمردمان مورداطمینانی هستند.حضرت فرمودند:گوش وچشمت رادرموردبرادرت تکذیب کن.اگر50نفرسوگندبخورندواوبرخلاف آنهابگوید؛اوراتصدیق کن وآن50نفرراتکذیب کن ومبادادرباره ی اومطلبی پخش کنی که خلاف مروت باشدواوراخوارداردوبه شخصیت اوآسیب رساند.....»

همین!!! حالابه خودمان رجوع کنیم.....یاعلی

مدیرکارآ،مدیری است که پرسنل اوآزادی بیشتری درحوزه عمل کارشناسی خودداشته باشندوخلاقیت خویش را بروز دهند.درکشورهای پیشرفته فاصله مدیروپرسنل کم است اما درایران این فاصله تعیین کننده قدرت است.درایران معمولا افرادباپیشونددکتر،مهندس ونظیر اینهاموردخطاب قرارمیگیرند.این القاب سبب میشود این تفکرایجاد شود که آنان درمرتبه بالاتری قرار دارند واین امرمانع نقد مدیران وافراد بالا دست میشود.یکی ازعوامل مهم موفقیت دربرنامه ریزی بلندمدت، ثبات مدیریت است.متاسفانه درایران مدیران پی درپی عوض میشوند واین نشانگر آنست که همه برنامه ریزیها مقطعی وکوتاه مدت هستندو فرصتی برای بالا بردن کیفیت کار تیمی وجودندارد.

انسانها بطور کلی4 دسته اند:1 . افرادی باروش مسلط .باجرات،خلاق،رک گو،حلال مشکلات وشروع کننده ی یک حرکت. 2 .افرادی باروش تاثیرگذار. خوش صحبت،جذاب،تهییج کننده و اجتماعی . 3 . افرادی با روش استوار. راحت،صبور و شنونده یی صادق . 4 . افرادی با روش تطبیقی . دارای توان تجزیه وتحلیل،دقیق ومستعد کارهای آرام .

فقط 2 دسته اول برای مدیریت ومسوولیتهای راهبری مناسبند.یک مهندس،یک دکتر،یک پزشک،یک روحانی و...الزاما یک مدیرخوب وکارآمدنیست. درعلم مدیریت نوین،همه افراد با خصوصیات متفاوت ورفتارسازمانی مختلف؛ قابلیتهای گوناگون دارند.خوب وبد، ندارند و هنریک مدیر؛ درک این نکته واجرای آن در حوزه مسوولیت خویش است. یعنی؛ بکارگیری هر فرد در جایگاه شایسته خود.انشاا... یا علی....